Σάββατο 12 Δεκεμβρίου 2009

LOVE IT... ΚΡΕΠΕΣ ΒΟΥΤΗΓΜΕΝΕΣ ΣΤΗ ΣΟΚΟΛΑΤΑ

ΥΛΙΚΑ ΓΙΑ ΤΙΣ ΚΡΕΠΕΣ:

90 γρ. αλεύρι κοσκινισμένο
20 γρ. ζάχαρη
2 αυγά
1 κρόκος αυγού
240 γρ. γάλα ζεστό
30 γρ. βούτυρο λιωμμένο
1 πρέζα αλάτι
ξύσμα από 1 πορτοκάλι


ΥΛΙΚΑ ΓΙΑ ΤΗ ΣΟΚΟΛΑΤΑ:

180 γρ. γάλα
130 γρ. κρέμα γάλακτος με 35% λιπαρά
1 κουτ. της σούπας μέλι
350 γρ. κουβερτούρα με 55% κακάο τεμαχισμένη σε μικρά κομμάτια
1 κλωναράκι βανίλιας

ΕΚΤΕΛΕΣΗ:

ΓΙΑ ΤΙΣ ΚΡΕΠΕΣ:
Ανακατεύουμε το αλεύρι, τη ζάχαρη, το αλάτι και το ξύσμα. Προσθέτουμε τα αυγά και τον κρόκο και ανακατεύουμε έως ότου γίνει ένας χυλός. Προσθέτουμε σιγά-σιγά και το γάλα ανακατεύοντας. Ρίχνουμε το λιωμμένο βούτυρο και ανακατεύουμε ξανά. Αφήνουμε το μίγμα για 15 λεπτά να ξεκουραστεί. Βουτυρώνουμε ένα αντικολλητικό τηγάνι διαμέτρου 18 εκ. και το τοποθετούμε στη φωτιά έως ότου κάψει αρκετά. Ρίχνουμε μία κουταλιά από το χυλό και με γρήγορες κινήσεις του τηγανιού απλώνουμε το μείγμα παντού. Αναποδογυρίζουμε με μία σπάτουλα την κρέπα για να ψηθεί και από την άλλη πλευρά. Τις τοποθετούμε πάνω σε μία λαδόκολλα.

ΕΚΤΕΛΕΣΗ ΓΙΑ ΤΗ ΣΟΚΟΛΑΤΑ:
Σε μία κατσαρόλα βάζουμε το γάλα, την κρέμα, το μέλι, τη βανίλια και την τοποθετούμε στη φωτιά. Αφήνουμε να βράσουν και αδειάζουμε πάνω από την τεμαχισμένη κουβερτούρα. Ομοιογενοποιούμε πολύ καλά. Αφαιρούμε το κλωναράκι βανίλιας. Σε αυτή βουτάμε τις κρέπες. 


LOVE IT... ΚΟΡΜΟΣ ΣΟΚΟΛΑΤΑΣ

ΥΛΙΚΑ ΓΙΑ ΤΟ ΜΠΙΣΚΟΤΟ:

6 κρόκοι Αυγού
50 γρ. Ζάχαρη
3 ασπράδια Αυγού
35 γρ. Ζάχαρη
55 γρ. Αλεύρι κοσκινισμένο

ΥΛΙΚΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΡΕΜΑ ΣΟΚΟΛΑΤΑ:

500 γρ. Κουβερτούρα τεμαχισμένη σε μικρά κομμάτια
500 γρ. Κρέμα γάλακτος 35% λιπαρά, χτυπημένη σε μορφή γιαουρτιού
250 γρ. Γάλα

ΕΚΤΕΛΕΣΗ:

Για το ΜΠΙΣΚΟΤΟ: Χτυπάμε τους κρόκους μαζί με τα 50 γρ. ζάχαρη έως ότου ασπρίσουν. Χτυπάμε τα ασπράδια μαζί με τα 35 γρ. ζάχαρη σε χαμηλή ταχύτητα, έως ότου γίνουν μια σφιχτή μαρέγκα. Παίρνουμε το 1/3 από τη μαρέγκα και την ανακατεύουμε με το μείγμα των κρόκων. Ρίχνουμε σιγά-σιγά το αλεύρι σαν βροχή ανακατεύοντας. Προσθέτουμε την υπόλοιπη μαρέγκα και ανακατεύουμε πολύ απαλά. Απλώνουμε το μείγμα αυτό πάνω σε μία λαδόκολλα σε πάχος 1 εκ. ψήνουμε σε προθερμασμένο φούρνο στους 160-170οC για 12-15 λεπτά έως ότου πάρει ένα χρυσαφί χρώμα. Βγάζουμε από το φούρνο και αφήνουμε να κρυώσει. Το αναποδογυρίζουμε σε μία άλλη λαδόκολλα και το ξεκολλάμε από την πρώτη.

Για την ΚΡΕΜΑ ΣΟΚΟΛΑΤΑ: Βάζουμε το γάλα σε μία κατσαρόλα και την τοποθετούμε στη φωτιά. Όταν πάρει βράση το αδειάζουμε πάνω από την τεμαχισμένη κουβερτούρα. Ομοιογενοποιούμε πολύ καλά και προσθέτουμε την κρέμα γάλακτος. Ανακατεύουμε απαλά. Αφήνουμε στο ψυγείο για 1 ώρα περίπου έως ότου η κρέμα σταθεροποιηθεί.
Απλώνουμε τη μισή από την κρέμα πάνω από το μπισκότο. Το τυλίγουμε σε ρολό και το τοποθετούμε πάνω σε μία πιατέλα. Γεμίζουμε μία σακούλα με κορνέ με την υπόλοιπη κρέμα και καλύπτουμε όλη την επιφάνεια του κορμού. Εάν δεν διαθέτουμε κορνέ, απλώνουμε την κρέμα με μία σπάτουλα.
Σημείωση: εάν θέλουμε, μπορούμε πριν τυλίξουμε το μπισκότο να απλώσουμε πάνω από την κρέμα σοκολάτας μαρόν γκλασέ όπως επίσης, και να γαρνίρουμε τον κορμό.


ΚΕΪΚ ΣΟΚΟΛΑΤΑΣ ΜΕ ΓΛΑΣΟ

ΥΛΙΚΑ:

300 γρ. αλεύρι
300 γρ. ζάχαρη άχνη
2 κουταλάκι του τσαγιού μπέικιν πάουντερ
2 πρέζες αλάτι
300 γρ. βούτυρο σε θερμοκρασία δωματίου
6 αυγά
400 γρ. κουβερτούρα τεμαχισμένη σε μικρά κομμάτια ή πέρλες σοκολάτας
1 αχλάδι κομπόστα (2 μισά)
ξύσμα από 2 πορτοκάλι
120 γρ. φιστίκια Αιγίνης (ψίχα)


ΥΛΙΚΑ ΓΙΑ ΤΟ ΓΛΑΣΟ:

200 γρ. κουβερτούρα τεμαχισμένη σε μικρά κομμάτια
200 γρ. κρέμα γάλακτος 35% λιπαρά

ΕΚΤΕΛΕΣΗ:

Ανακατεύουμε το βούτυρο, τη ζάχαρη, τα αυγά, το αλεύρι, το μπέικιν πάουντερ και το αλάτι. Σε αυτό το μείγμα προσθέτουμε τα κομμάτια σοκολάτας, τα φιστίκια, το αχλάδι τεμαχισμένο σε μικρά κομμάτια και το ξύσμα πορτοκαλιού. Ανακατεύουμε πολύ καλά και τα τοποθετούμε σε μια φόρμα του κέικ 22 X11 εκ. περίπου (βουτυρωμένη και αλευρωμένη). Ψήνουμε στους 180°C για 50 λεπτά και στους 170°C για 10 λεπτά ακόμη. Αφήνουμε να κρυώσει και το γλασάρουμε.

ΕΚΤΕΛΕΣΗ ΓΙΑ ΤΟ ΓΛΑΣΟ:
Σε μία κατσαρόλα βάζουμε την κρέμα γάλακτος και την τοποθετούμε στη φωτιά. Όταν πάρει βράση, την αδειάζουμε πάνω από την τεμαχισμένη κουβερτούρα και ομοιογενοποιούμε πολύ καλά. Αφήνουμε για λίγο να κρυώσει και γλασάρουμε το κέικ κρύο.


Χρόνος προετοιμασίας: 12 λεπτά
Χρόνος ψησίματος: 60 λεπτά
Μερίδες: 10



Παρασκευή 11 Δεκεμβρίου 2009

ΣΟΚΟΛΑΤΑΚΙ ΜΕ ΚΑΡΑΜΕΛΩΜΕΝΑ ΑΜΥΓΔΑΛΑ

ΥΛΙΚΑ:

80 γρ. ζάχαρη
100 γρ. αμύγδαλα αποφλοιωμένα

στρωμμένη κουβερτούρα* ή σοκολάτα γάλακτος


ΕΚΤΕΛΕΣΗ:

Σε ένα αντικολλητικό τηγάνι ρίχνουμε σιγά-σιγά τη ζάχαρη και όταν αρχίσει να καραμελώνει ρίχνουμε τα αμύγδαλα. Ανακατεύουμε και όταν πάρουν σκούρο χρυσαφί χρώμα, τα αδειάζουμε αμέσως σε μία λαδόκολλα, αφήνουμε να κρυώσουν και τα κοπανίζουμε σε χονδρά κομμάτια. Στρώνουμε τη σοκολάτα*, βουτάμε τα καραμελωμένα αμύγδαλα στην κουβερτούρα, τα τοποθετούμε πάνω σε μία λαδόκολλα και αφήνουμε να κρυώσουν.



*''ΣΤΡΩΣΙΜΟ'' ΣΟΚΟΛΑΤΑΣ:
Για να φτιάξετε σοκολατάκια ή ξηρούς καρπούς με επικάλυψη από λιωμμένη κουβερτούρα, ''στρώνετε'' πρώτα τη σοκολάτα, για να μην γίνουν θαμπά ή να ασπρίσουν.

1ος τρόπος: Απλώνετε τη λιωμμένη κουβερτούρα πάνω σε μάρμαρο και τη στρώνετε.

2ος τρόπος (πιο πρακτικός): Αφού λιώσετε την κουβερτούρα, την κατεβάζετε από το μπεν μαρί, προσέχοντας να μην πέσουν σταγόνες νερού ή υδρατμοί γιατί κάτι τέτοιο την καταστρέφει. Αδειάζετε τα ¾ της σοκολάτας σε άλλο σκεύος ανακατεύοντας συνεχώς κυκλικά και οριζόντια με μία, κατά προτίμηση, πλαστική ή ξύλινη κουτάλα έως ότου η θερμοκρασία πέσει στους 27οC. Εάν δοκιμάσετε λίγη σοκολάτα στα χείλη σας, θα διαπιστώσετε εάν είναι κρύα. Αδειάζετε το υπόλοιπο ¼ της ζεστής σοκολάτας μέσα στην κρύα και ανακατεύετε με τον ίδιο τρόπο έως ότου η θερμοκρασία φτάσει στους 30-31οC, οπότε έχει επιτευχθεί μια καλή ομοιογενοποίηση του βούτυρου-κακάο με το κακάο.

Εκτός από τη μέθοδο του μπεν μαρί, μπορείτε να λιώσετε την κουβερτούρα σε φούρνο μικροκυμάτων, αποφεύγοντας τον κίνδυνο των υδρατμών.


ΔΑΜΑΣΚΗΝΑ ΓΕΜΙΣΤΑ ΜΕ ΣΟΚΟΛΑΤΑ ΚΑΛΥΜΜΕΝΑ ΜΕ ΚΑΚΑΟ

ΥΛΙΚΑ:

30 δαμάσκηνα χωρίς κουκούτσια (μεγάλα και μαλακά)
60 γρ. κρέμα γάλακτος
170 γρ. σοκολάτα κουβερτούρα (λιωμμένη σε μπεν-μαρί)
80 γρ. βούτυρο (μαλακό)
100 γρ. κακάο σκόνη

ΕΚΤΕΛΕΣΗ:

Ζεσταίνουμε την κρέμα γάλακτος στους 50-60οC και προσθέτουμε τη λιωμμένη σοκολάτα. Ανακατεύουμε καλά και αφήνουμε το μείγμα να κρυώσει αλλά όχι να πήξει. Προσθέτουμε λίγο-λίγο το βούτυρο και ανακατεύουμε μέχρι να σχηματιστεί μια λεία κρέμα. Γεμίζουμε με αυτή την κρέμα τα δαμάσκηνα και τα αφήνουμε για 1 ώρα στο ψυγείο. Τα βουτάμε στο κακάο, τα τινάζουμε και τα διατηρούμε στο ψυγείο ή σε δροσερό μέρος για περίπου μία εβδομάδα.


Χρόνος προετοιμασίας: 20 λεπτά
Μερίδες: 30



ΣΥΝΤΑΓΕΣ... ΤΟΥΡΤΑ ΣΑΡΛΟΤ ΣΟΚΟΛΑΤΑΣ

ΥΛΙΚΑ:

1 πακέτο σαβαγιάρ 200-225 γρ.


ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΡΕΜΑ:

350 γρ. κουβερτούρα με 55% κακάο, τεμαχισμένη σε μικρά κομμάτια
300 γρ. κρέμα γάλακτος με 35% λιπαρά
400 γρ. κρέμα γάλακτος με 35% λιπαρά χτυπημένη σε παχύρρευστη μορφή (σαντιγύ)


ΓΙΑ ΤΟ ΣΙΡΟΠΙ:

200 γρ. νερό
200 γρ. ζάχαρη
60 γρ. μαύρο ρούμι ή κονιάκ


ΓΙΑ ΤΟ ΓΛΑΣΟ:

200 γρ. σοκολάτα gianduja τεμαχισμένη σε μικρά κομμάτια
200 γρ. κρέμα γάλακτος με 35% λιπαρά



ΕΚΤΕΛΕΣΗ:

ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΡΕΜΑ:
Σε μία κατσαρόλα βάζουμε την κρέμα γάλακτος και την τοποθετούμε στη φωτιά. Μόλις πάρει βράση, αποσύρουμε και την αδειάζουμε πάνω από την τεμαχισμένη κουβερτούρα. Ομοιογενοποιούμε πολύ καλά και όταν η θερμοκρασία πέσει στους 30-35οC, ενσωματώνουμε την παχύρρευστη κρέμα ανακατεύοντας απαλά με μία μαρίζ.


ΓΙΑ ΤΟ ΣΙΡΟΠΙ:
Σε μία κατσαρόλα βράζουμε το νερό με τη ζάχαρη για 1 λεπτό. Αποσύρουμε από τη φωτιά και προσθέτουμε το ρούμι.


ΓΙΑ ΤΟ ΓΛΑΣΟ:
Σε μία κατσαρόλα βάζουμε την κρέμα γάλακτος και την τοποθετούμε στη φωτιά. Όταν πάρει βράση, την αποσύρουμε από τη φωτιά και την αδειάζουμε πάνω από την τεμαχισμένη κουβερτούρα και ομοιογενοποιούμε ανακατεύοντας με μία μαρίζ.



ΤΟΥΡΤΑ ΣΑΡΛΟΤ ΣΟΚΟΛΑΤΑΣ:
Σε μία ψηλή φόρμα σαρλότ καλύπτουμε εσωτερικά τα τοιχώματα με όρθια σαβαγιάρ τα οποία έχουμε ραντίσει με το σιρόπι. Γεμίζουμε τη φόρμα με την κρέμα μέχρι τη μέση, καλύπτουμε με σαβαγιάρ τα οποία ραντίζουμε με το σιρόπι και επαναλαμβάνουμε την ίδια διαδικασία τελειώνοντας με σαβαγιάρ. Αφήνουμε στο ψυγείο για 4 ώρες τουλάχιστον. Ξεφορμάρουμε βουτώντας τη φόρμα σε καυτό νερό. Αδειάζουμε το γλάσο πάνω από το γλυκό και γαρνίρουμε με φλοίδες σοκολάτα.


ΣΥΝΤΑΓΕΣ... ΤΡΟΥΦΑΚΙΑ

ΥΛΙΚΑ:

Τα υλικά της Τούρτας Σοκολάτας Bitter



ΕΚΤΕΛΕΣΗ:

Σε ένα μεγάλο μπολ τοποθετούμε τα περισσεύματα από το παντεσπάνι της τούρτας bitter και τα ραντίζουμε με ρούμι. Βάζουμε μέσα στο μπολ και την κατεστραμμένη τούρτα και ζυμώνουμε. Πλάθουμε το μίγμα σε μικρά μπαλάκια και τα τυλίγουμε με τρούφα. Έτσι, η κατεστραμμένη τούρτα μεταλλάσσεται σε τρουφάκια!




Πέμπτη 10 Δεκεμβρίου 2009

ΣΥΝΤΑΓΕΣ... ΤΟΥΡΤΑ ΣΟΚΟΛΑΤΑ BITTER

ΥΛΙΚΑ ΓΙΑ ΤΗ ΒΑΣΗ:

125 γρ. αλεύρι
30 γρ. κακάο
5 αυγά
125 γρ. ζάχαρη


ΥΛΙΚΑ ΓΙΑ ΤΗΝ GANACHE:

800 γρ. κρέμα γάλακτος με 35% λιπαρά
800 γρ. κουβερτούρα, τεμαχισμένη σε μικρά κομμάτια
80 γρ. μέλι


ΥΛΙΚΑ ΓΙΑ ΤΟ ΣΙΡΟΠΙ:

200 γρ. ζάχαρη
200 γρ. νερό
60 γρ. μαύρο ρούμι ή κονιάκ



ΕΚΤΕΛΕΣΗ:

ΓΙΑ ΤΗ ΒΑΣΗ:
Χτυπάμε τα αυγά με τη ζάχαρη στο μίξερ έως ότου αφρατέψουν. Κοσκινίζουμε το κακάο μαζί με το αλεύρι. Ρίχνουμε το κοσκινισμένο κακάο και το αλεύρι στα χτυπημένα αυγά και ανακατεύουμε με μία μαρίζ. Αδειάζουμε το μίγμα πάνω σε 2 λαδόκολλες και απλώνουμε σε πάχος 1 εκατοστό. Σκεπάζουμε το μίγμα με 2 λαδόκολλες για να μην κάνει κρούστα και ψήνουμε σε προθερμασμένο φούρνο στους 180ºC για 12-15 λεπτά. Αφήνουμε να κρυώσει πολύ καλά. Κόβουμε το παντεσπάνι σε τετράγωνο σχήμα ή σε ό,τι άλλο σχήμα θέλουμε.

ΓΙΑ ΤΗΝ GANACHE:
Ζεσταίνουμε την κρέμα γάλακτος μαζί με το μέλι στους 90οC και ρίχνουμε σιγά-σιγά στην τεμαχισμένη κουβερτούρα ανακατεύοντας ώστε να έχουμε μία λεία και γυαλιστερή κρέμα.

ΓΙΑ ΤΟ ΣΙΡΟΠΙ:
Βράζουμε τη ζάχαρη με το νερό για 3 λεπτά, αφήνουμε να κρυώσει και προσθέτουμε το ρούμι.



ΤΟΥΡΤΑ:
Σε ένα τετράγωνο τσέρκι 26-28 εκ. τοποθετούμε το ένα κομμάτι από τη βάση (παντεσπάνι), το βρέχουμε με το σιρόπι και τοποθετούμε πάνω του τη μισή από την κρέμα ganache. Προσθέτουμε και το δεύτερο κομμάτι από τη βάση, το βρέχουμε με το σιρόπι και τοποθετούμε στο ψυγείο ή την κατάψυξη για να σταθεροποιηθεί η κρέμα. Μόλις σταθεροποιηθεί, βάζουμε από πάνω την υπόλοιπη κρέμα ganache και ξαναβάζουμε την τούρτα στο ψυγείο. Αφήνουμε για αρκετές ώρες να παγώσει και ξεφορμάρουμε.


ΣΥΝΤΑΓΕΣ... ΚΑΠΡΙΤΣΙΟΖΑ: ΙΤΑΛΙΚΟ ΣΟΚΟΛΑΤΕΝΙΟ ΥΓΡΟ ΚΕΪΚ

ΥΛΙΚΑ:

400 γρ. Αμύγδαλο σκόνη
250 γρ. Ζάχαρη
6 κρόκοι Αυγού
6 ασπράδια Αυγού
250 γρ. Βούτυρο
1 σφηνάκι Ρούμι ή κονιάκ
250 γρ. Κουβερτούρα



ΕΚΤΕΛΕΣΗ:

Λιώνουμε την κουβερτούρα μαζί με το βούτυρο σε μπεν μαρί ή στο μικροκυμάτων. Χτυπάμε τους κρόκους των αυγών μαζί με 200 γρ. από τη ζάχαρη στο μίξερ έως ότου ασπρίσουν και αφρατέψουν. Ενώνουμε με το μείγμα της κουβερτούρας και προσθέτουμε τη σκόνη αμυγδάλου. Ρίχνουμε το ρούμι και ανακατεύουμε πολύ καλά. Χτυπάμε τα ασπράδια μαζί με τα 50 γρ. ζάχαρη σε χαμηλή ταχύτητα στο μίξερ με το σύρμα έως ότου γίνει μία σφιχτή μαρέγκα. Την ενσωματώνουμε στο προηγούμενο μείγμα και ανακατεύουμε απαλά με μία πλαστική κουτάλα. Αδειάζουμε το μείγμα σε ένα βουτυρωμένο και αλευρωμένο ταψί διαμέτρου 22-24 εκ. και ύψους 5 εκ. και ψήνουμε σε προθερμασμένο φούρνο στους 170οC για 1 ώρα. 10-12 μερίδες 



ΣΥΝΤΑΓΕΣ... ΤΟΥΡΤΑ ΜΕ ΜΠΙΣΚΟΤΑ ΚΑΙ ΚΑΡΑΜΕΛΕΣ ΣΟΚΟΛΑΤΑΣ

ΥΛΙΚΑ:

350 γρ. Μπισκότα πτι-μπερ
250 γρ. Βούτυρο
190 γρ. Ζάχαρη άχνη
60 γρ. Φρέσκος χυμός πορτοκάλι
50 γρ. Κακάο
2 Αυγά
1 πακέτο Καραμέλες σοκολάτας

ΕΚΤΕΛΕΣΗ:

Tεμαχίζουμε σε μικρά κομμάτια τα μπισκότα. Λιώνουμε το βούτυρο (να μην καεί), κατεβάζουμε από τη φωτιά και προσθέτουμε τη ζάχαρη, τ’ αυγά και το κακάο ανακατεύοντας συνεχώς. Όταν το μείγμα γίνει λείο, προσθέτουμε τα τεμαχισμένα μπισκότα που έχουμε ραντίσει με το χυμό και τ’ ανακατεύουμε μέχρι να καλυφθούν όλα με το μείγμα. Αδειάζουμε το μείγμα σε στρογγυλή υψηλή φόρμα όπου έχουμε στρώσει μία μεμβράνη προκειμένου να ξεφορμάρουμε ευκολότερα την τούρτα. Γαρνίρουμε την επιφάνειά της με καραμέλες σοκολάτας και περιφερειακά κολλάμε αριθμούς και γράμματα. 


Τετάρτη 9 Δεκεμβρίου 2009

ΣΥΝΤΑΓΕΣ... ΜΠΡΑΟΥΝΙ ΜΕ ΜΟΥΣ ΣΟΚΟΛΑΤΑΣ

ΥΛΙΚΑ:

Παραψημένα μπράουνι
Ρούμι
Μους σοκολάτας


ΕΚΤΕΛΕΣΗ:

Όταν τα μπράουνι έχουν παραψηθεί, σκληραίνουν και χάνουν την υγρασία που πρέπει κανονικά να έχουν. Δεν πετάμε όμως τίποτα. Τα κόβουμε σε μικρά κομματάκια, γεμίζουμε το 1/3 της χωρητικότητας των ποτηριών και τα ραντίζουμε με 15 ml ρούμι (σε κάθε ποτήρι). Τέλος συμπληρώνουμε το γέμισμα των ποτηριών με την μους σοκολάτας που έχουμε φτιάξει.


ΣΥΝΤΑΓΕΣ... ΜΟΥΣ ΣΟΚΟΛΑΤΑΣ

ΥΛΙΚΑ:

4 Αυγά
125 γρ. Ζάχαρη
150 γρ. Σοκολάτα guanaja 70% κακάο ‘Valrhona’
100 γρ. Βούτυρο

ΕΚΤΕΛΕΣΗ:

Χτυπάμε τα αυγά μαζί με τη ζάχαρη στο μίξερ μέχρι να ασπρίσουν. Λιώνουμε τη σοκολάτα σε μπεν μαρί, κατεβάζουμε από το μπεν μαρί και προσθέτουμε το βούτυρο σε μικρά κομμάτια και σε θερμοκρασία δωματίου. Ανακατεύουμε καλά. Αδειάζουμε τη λιωμένη κουβερτούρα με το βούτυρο στο μείγμα των αυγών. Ανακατεύουμε από πάνω προς τα κάτω για να μην «πέσει» το μείγμα. Γεμίζουμε 4-5 ποτήρια.


ΣΥΝΤΑΓΕΣ... ΜΠΡΑΟΥΝΙ. ΥΓΡΟ ΚΕΪΚ ΣΟΚΟΛΑΤΑΣ ΜΕ ΚΑΡΥΔΙΑ

ΥΛΙΚΑ:

150 γρ. Σοκολάτα κουβερτούρα
180 γρ. Βούτυρο
150 γρ. Ζάχαρη κοινή
3 Aυγά
90 γρ. Αλεύρι
180 γρ. Καρύδια ψίχα

ΕΚΤΕΛΕΣΗ:

Λιώνουμε τη σοκολάτα σε μπεν-μαρί μαζί με το βούτυρο (40ο C). Χτυπάμε στο μίξερ τα αυγά μαζί με τη ζάχαρη, μέχρι ν’ ασπρίσουν. Ρίχνουμε το μείγμα της σοκολάτας στο μείγμα των αυγών, ανακατεύούμε με μια κουτάλα και προσθέτουμε το αλεύρι και τα καρύδια. Στρώνουμε ένα κομμάτι λαδόκολλα μέσα σε ένα τετράγωνο ταψάκι 20 Χ 20 εκ. και αδειάζουμε το μείγμα. Ψήνουμε στους 160-170ο C για 25 λεπτά ακριβώς. Το κέικ αυτό όταν το βγάλουμε από το φούρνο, φαίνεται σαν να μην έχει ψηθεί, αλλά αυτό δεν έχει σημασία. Αφήνουμε να κρυώσει γι αρκετή ώρα και το κόβουμε σε τετράγωνα κομμάτια.



ΣΥΝΤΑΓΕΣ... BLACK FOREST

ΥΛΙΚΑ ΓΙΑ ΤΟ ΠΑΝΤΕΣΠΑΝΙ:

125 γρ. Zάχαρη
125 γρ. Aλεύρι
5 Aυγά
30 γρ. Kακάο

ΥΛΙΚΑ ΓΙΑ ΤΟ ΣΙΡΟΠΙ:

150 γρ. Zάχαρη
150 γρ. Nερό
120 γρ. Κirsch ή ρούμι

ΥΛΙΚΑ ΓΙΑ ΤΗ ΓΕΜΙΣΗ:

600 γρ. Kρέμα γάλακτος
60 γρ. Zάχαρη άχνη
200 γρ. Mαυροκέρασα από κομπόστα
50 γρ. Mαρμελάδα βατόμουρο
100 γρ. Κirsch
150 γρ. κουβερτούρα ξυσμένη

ΕΚΤΕΛΕΣΗ:

Χτυπάμε τα αυγά με τη ζάχαρη μέχρι να αφρατέψουν. Κοσκινίζουμε το αλεύρι, το κακάο και τα ρίχνουμε σιγά - σιγά στα χτυπημένα αυγά ανακατεύοντας απαλά με μια κουτάλα. Τοποθετούμε το μείγμα σ’ ένα ταψάκι διαμέτρου 20-25 cm βουτυρωμένο και αλευρωμένο και ψήνουμε σε προθερμασμένο φούρνο στους 170ο C για 20’. Όταν κρυώσει, ρίχνουμε το kirsch (ή ρούμι). Χτυπάμε την κρέμα γάλακτος (να είναι καλά παγωμένη) με τη ζάχαρη άχνη στο mixer μέχρι να γίνει αρκετά σφικτή σαντιγί. Κόβουμε το παντεσπάνι σε 3 ίσα κομμάτια. Τοποθετούμε το ένα κομμάτι σε μια πιατέλα, το βρέχουμε με ένα πινέλο με σιρόπι και αλείφουμε με τη μαρμελάδα βατόμουρο. Στρώνουμε με 250 γρ. περίπου της σαντιγί και τοποθετούμε τα μισά μαυροκέρασα (στραγγισμένα και μουσκεμένα για 1 ώρα στο kirsch). Πάνω από τα κεράσια τοποθετούμε το δεύτερο κομμάτι παντεσπάνι επαναλαμβάνοντας την ίδια διαδικασία και, όταν τοποθετήσουμε και το τρίτο, αλείφουμε όλη την επιφάνεια με την υπόλοιπη σαντιγί και την καλύπτουμε με την τριμμένη σοκολάτα.



Τρίτη 8 Δεκεμβρίου 2009

Με Λιγα "Κινηματογραφικα" Λογια (Παιδική Ταινία)

Ο Τσαρλι και το Εργοστασιο Σοκολάτας


Τα περισσότερα βράδια στο σπιτικό των Bucket, το δείπνο είναι μία νερωμένη σούπα από λάχανο, την οποία όμως ο νεαρός Charlie με μεγάλη χαρά μοιράζεται μαζί με τη μητέρα του, τον πατέρα του και τους τέσσερις παππούδες και γιαγιάδες του. Κάθε βράδυ, το τελευταίο πράγμα που ο Charlie βλέπει από το παράθυρό του είναι το επιβλητικό εργοστάσιο σοκολάτας. Για σχεδόν δεκαπέντε χρόνια, κανένας δεν έχει δει ούτε έναν εργάτη να μπαίνει ή να βγαίνει από το εργοστάσιο, ούτε κανένας είδε ποτέ του τον ίδιο τον ιδιοκτήτη Willy Wonka. Κι όμως κατά ένα μυστηριώδη τρόπο, ακόμη κατασκευάζονται μεγάλες ποσότητες σοκολάτας, οι οποίες αποστέλλονται σε όλο τον κόσμο. Απρόσμενα ένα πρωί, ο Willy Wonka θα κάνει μια απίστευτη ανακοίνωση. Προτίθεται να ανοίξει τις πόρτες του διάσημου εργοστάσίου του και να αποκαλύψει «όλα τα μυστικά και τη μαγεία της σοκολάτας» σε πέντε τυχερά παιδιά. Εκείνα τα παιδιά που θα βρουν τα πέντε χρυσά εισιτήρια που έχει κρύψει σε πέντε σοκολάτες. Για τον Charlie αυτό θα ήταν η μεγαλύτερη ευτυχία, όμως οι πιθανότητες είναι πολύ μικρές, αφού παίρνει μόνο μία σοκολάτα το χρόνο, ως δώρο για τα γενέθλιά του.

       http://www.youtube.com/watch?v=jyB4s9eox2o

Με Λιγα "Κινηματογραφικα" Λογια (Κομμεντί)


Chocolat


Γυρνάμε στο 1959, σε μια μικρή πόλη στην επαρχία της Γαλλίας. Το κλίμα στην πόλη είναι ιδιαίτερα συντηρητικό και μονότονο. Την ρουτίνα έρχεται να σπάσει δυο νέοι κάτοικοι. Η Vianne Rocher και η κόρη της, που νοικιάζουν το έρημο τοπικό ζαχαροπλαστείο και το από πάνω διαμέρισμα, από την στρυφνή και μόνη Amande Voizin. H Vianne έχει βάλει στόχο να ανοίξει ένα σοκολατοποιείο και βάζει όλη της την τέχνη. Η απόφασή της όμως να ανοίξει εν μέσω σαρακοστής, δημιουργεί ισχυρές αντιδράσεις με πρώτο τον δήμαρχο της πόλης Comte de Reynaud. Όταν όμως γίνει η αρχή και ο κόσμος δοκιμάσει της δημιουργίες του ζαχαροπλαστείου, τότε τα πάθη σταδιακά απελευθερώνονται και η πόλη αποκτά και πάλι ζωή. Κάθε χαρακτήρας έχει και την ιστορία του, και η Vianne την κατάλληλη σοκολάτα γιΑ αυτόν. Μια σοκολάτα που θα φέρει και στην ίδια τον έρωτα, στο πρόσωπο του Rouk.
O Lasse Hallstrom έκανε μεγάλη εντύπωση πέρσι με το Cider House Rules και τα 2 Oscar που απέσπασε. Και η φετινή του δημιουργία δέχθηκε θερμής από το αμερικάνικο κοινό και την Ακαδημία αποσπώντας 5 υποψηφιότητες (μεταξύ των οποίων και της καλύτερης ταινίας). Ίσως όχι άδικα. Το Chocolat είναι μια - πραγματικά - γλυκιά κομεντί για το πως τα πιο απλά πράγματα μπορούν να μας βγάλουν από τη ρουτίνα και τη μονοτονία. Η Juliette Binoche είναι εκθαμβωτική στο ρόλο της Vianne, ενώ σημαντικοί ηθοποιοί την πλαισιώνουν όπως η Judi Dench, ο Johny Depp και ο Alfred Molina. Μόνα ίσως μειονεκτήματα της ταινίας είναι η προβεψιμότητά της σε ορισμένα σημεία και η ελάχιστα πρωτότυπη σκηνοθεσία.



http://www.youtube.com/watch?v=rbLqnPfkBAk

Με Λιγα "Ιστορικά" Λόγια

Η ιστορία της σοκολάτας 

Η ιστορία της ζαχαροπλαστικής έχει καταγραφές τουλάχιστον 4,000 ετών, όταν οι Αιγύπτιοι απεικόνιζαν τις λιχουδιές τους σε πάπυρο. Τα ζαχαρωτά ήταν εμπορεύσιμο προϊόν ήδη από το 1566 π.Χ. Παρ' όλα αυτά, η σοκολάτα δεν εμφανίζεται στο προσκήνιο, μέχρι που οι πολιτισμοί των Ατζέκων και των Μάγια ανακάλυψαν την αξία του κακαόδενδρου.
Εικάζεται ότι η προέλευση του είναι από την κοιλάδα του Αμαζόνιου ή του Ορενόκο. Το 600 μ.Χ. οι Μάγια μεταναστεύουν στις βόρειες περιοχές της Νότιας Αμερικής, ιδρύοντας τις πρώτες γνωστές φυτείες κακαόδενδρου στο Γιουκατάν. Υπάρχουν αρκετές θεωρίες ότι οι Μάγια γνώριζαν το κακάο πολλούς αιώνες πριν από αυτήν την ημερομηνία. Σίγουρο είναι πάντως ότι το θεωρούσαν ένα πολύτιμο εμπορεύσιμο αγαθό, που το χρησιμοποιούσαν τόσο σαν μέσο συναλλαγής, όσο και σαν μονάδα υπολογισμών και μέτρησης.
Οι Μάγια και οι Αζτέκοι έπαιρναν τους σπόρους του κακαόδενδρου και παρασκεύαζαν ένα ρόφημα που το αποκαλούσαν "ξοκοάτλ". Ο ινδιάνικος θρύλος των Ατζέκων έλεγε ότι οι σπόροι του κακάο είχαν έρθει από τον παράδεισο, και ότι η βρώση του καρπού του κακαόδενδρου προσέδιδε δύναμη και σοφία. Αρχαία χρονικά αναφέρουν ότι οι Αζτέκοι, πίστευαν ότι ο θεός Κουετσακοάτλ ταξίδεψε στην γη πάνω στην ακτίνα φωτός του αυγερινού, φέρνοντας μαζί του το κακαόδενδρο από τον παράδεισο να το προσφέρει στους ανθρώπους. Έμαθαν από τον Κουετσακοάτλ πώς να καβουρδίζουν και να αλέθουν τους σπόρους, παρασκευάζοντας μια θρεπτική πάστα διαλυτή στο νερό. Πρόσθεταν καρυκεύματα και παρασκεύαζαν ένα ρόφημα "τσοκολάτλ", ή πικρό νερό, και πίστευαν ότι τους προσέδιδε παγκόσμια σοφία και γνώση.


Η αγγλική λέξη "chocolate" πιστεύεται ότι προέρχεται από την λέξη των μάγια "xocoatl" ή από την αντίστοιχη των Ατζέκων "cacahuatl". Η ινδιάνικη λέξη για την σοκολάτα προέρχεται από τις λέξεις "choco"=αφρός και "atl"=νερό. Αρχικά η σοκολάτα καταναλωνόταν μόνο σε υγρή μορφή. Σαν μέρος της γαμήλιας τελετής γύρω στο δωδέκατο αιώνα, προσέφεραν στους νεόνυμφους μια κούπα με αφρώδες κακάο. Ο Arthur W.Knapp, συγγραφέας του "Το κακάο κι η βιομηχανία σοκολάτας" (Pitman, 1923) τονίζει ότι εάν πιστέψουμε την Μεξικάνικη μυθολογία, "η σοκολάτα καταναλωνόταν από τους θεούς στον παράδεισο και οι σπόροι του κακάο μεταβιβάστηκαν στον άνθρωπο σαν μια ειδική ευλογία από τον θεό του ανέμου". Οι αρχαίοι μεξικάνοι πίστευαν ότι η Τονακατεκούτλι, η θεά του φαγητού και η Καλτσιουτλουκούε, η θεά των υδάτων, ήσαν οι προστάτιδες θεές τού κακάο. Κάθε χρόνο έκαναν ανθρωποθυσίες στις θεές, δίνοντας κακάο σαν τελευταίο γεύμα στο θύμα. Ο Σουηδός φυσιοδίφης Carolus Linnaeus (1707-1778) μη ικανοποιημένος από την λέξη "κακάο", το μετονόμασε σε "θεοβρώμα" από το ελληνικό "τροφή των θεών". Λέγεται ότι ο Χριστόφορος Κολόμβος, είχε φέρει μαζί του στο τέταρτο ταξίδι του στον Νέο Κόσμο, σπόρους κακάο στον βασιλιά Φερδινάνδο, αλλά δεν τους δόθηκε ιδιαίτερη σημασία, εξ αιτίας των άλλων θησαυρών που είχε ανακαλύψει.
Η σοκολάτα καταγράφηκε για πρώτη φορά το 1519 όταν ο Ισπανός εξερευνητής Χερνάντο Κορτέζ επισκέφθηκε την αυλή του αυτοκράτορα Μοντεζούμα του Μεξικού. Ο Αμερικανός ιστορικός William Hickling στην "ιστορία της κατάκτησης του Μεξικού" (1838)αναφέρει ότι ο Μοντεζούμα "δεν έπινε κανένα άλλο ρόφημα, παρά μόνο την τσοκολάτλ, ένα διάλυμα σοκολάτας, αρωματισμένο με βανίλια και μπαχαρικά, και παρασκευασμένο έτσι ώστε να έχει την πυκνότητα και ρευστότητα του μελιού, το οποίο έλιωνε σταδιακά στο στόμα, και το έπιναν κρύο". Το γεγονός ότι ο Μοντεζούμα κατανάλωνε την "τσοκολάτλ" του σε κύπελλα πριν μπει στο χαρέμι του, οδήγησε στην πεποίθηση ότι επρόκειτο για ένα αφροδισιακό.
Το 1528 ο Κορτέζ έφερε μαζί του από το Μεξικό σοκολάτα στην βασιλική αυλή του βασιλιά Κάρολου 5ου. Μοναχοί, απομονωμένοι στα Ισπανικά μοναστήρια, επεξεργάζονταν τους σπόρους του κακάο και κράτησαν την σοκολάτα μυστική σχεδόν για ένα αιώνα. Αποτέλεσε μια επικερδή βιομηχανία για την Ισπανία, που φύτεψε κακαόδενδρα στις υπερπόντιες αποικίες της. Χρειάστηκε έναν Ιταλό ταξιδιώτη, τον Αντόνιο Καρλέττι, να ανακαλύψει τον θησαυρό της σοκολάτας γύρω στα 1606 και να την μεταφέρει σε άλλα μέρη της Ευρώπης. Με την παρακμή της Ισπανίας σαν δύναμη, το μυστικό της σοκολάτας διέρρευσε επί τέλους, και το μονοπώλιο του Ισπανικού στέμματος στο εμπόριο της σοκολάτας έφτασε στο τέλος. Σε λίγα χρόνια η γνώση του κακάο διαδόθηκε στην Γαλλία, Ιταλία, Γερμανία και Αγγλία. Όταν η Ισπανίδα πριγκίπισσα Μαρία Τερέζα αρραβωνιάστηκε τον Λουδοβίκο XIV της Γαλλίας το 1615, χάρισε στον αρραβωνιαστικό της σαν δώρο αρραβώνα σοκολάτα, συσκευασμένη σε ένα καλαίσθητα διακοσμημένο κουτί. Ο γάμος τους συμβόλισε τον γάμο της σοκολάτας στην Γάλλο-Ισπανική κουλτούρα.


Το πρώτο σοκολατοποιείο πιστεύεται ότι άνοιξε στο Λονδίνο το 1657 από έναν Γάλλο. Κοστίζοντας 10 με 15 σελίνια η λίβρα, η σοκολάτα εθεωρείτο το ποτό της ανώτερης κλάσης. Ο Ισπανός ιστορικός του 16ου αιώνα Οβιέδο έγραφε: "κανείς παρά μόνον οι πλούσιοι και οι ευγενείς μπορούσαν να πιουν τσοκοάτλ, γιατί στην κυριολεξία ήταν σαν να έπινες χρήμα. Το κακάο εξαπλώθηκε στα έθνη σαν χρηματική μονάδα. Έτσι, ένας λαγός στην Νικαράγουα πωλείτο για 10 σπόρους κακάο, και 100 από αυτούς τους σπόρους μπορούσαν να αγοράσουν έναν σχετικά καλό σκλάβο". Η σοκολάτα επίσης φαίνεται να χρησιμοποιήθηκε και σαν φαρμακευτικό ελιξίριο από τους γιατρούς της εποχής. Σε διατριβή του Christopher Ludwig Hoffmann, συνιστά την σοκολάτα για πολλές ασθένειες παραθέτοντάς την σαν θεραπεία στις ασθένειες του καρδινάλιου Ρισελιέ. Η σοκολάτα ταξίδεψε στις Κάτω Χώρες με τον Δούκα της Αλβας. Στα 1730, η τιμή της είχε πέσει στα $3 η λίβρα, κάνοντάς την προσιτή οικονομικά και από άλλους έκτός από τους πολύ πλούσιους. Η εφεύρεση της πρέσας του κακάο το 1828 βοήθησε ακόμα στην πτώση των τιμών και στην βελτίωση της ποιότητας της σοκολάτας, με την εξαγωγή από τον καρπό κάποιας ποσότητας βουτύρου, που προσέδιδε στο ρόφημα μια απαλότερη υφή.
Με την βιομηχανική επανάσταση, ήρθε και η μαζική παραγωγή της σοκολάτας, εξαπλώνοντας έτσι την φήμη της στο ευρύ κοινό. Αναφερόμενος στην εισαγωγή του καφέ του τσαγιού και του κακάο στην Ευρώπη, έγραφε ο Ισαάκ Ντισραέλι (1791-1834) στα εξάτομα "παράδοξα της λογοτεχνίας": "Οι Ισπανοί έφεραν την σοκολάτα από το Μεξικό, που ήταν γνωστή σαν τσοκολάτλ. Ήταν ένα χονδροειδές μείγμα από χονδροτριμμένο κακάο και ινδιάνικο καλαμπόκι. Αλλά οι Ισπανοί που εκτίμησαν την θρεπτική του αξία, το βελτίωσαν σε ένα πιο πλούσιο μείγμα, με ζάχαρη, βανίλια και άλλα αρωματικά. Είχαμε σοκολατοποιεία στο Λονδίνο πολύ αργότερα από τα καφεκοπτεία. Φάνηκε ότι τα πρώτα είχαν συνδεθεί με την κομψότητα και τελειοποίησαν την μορφή τους, ενώ τα δεύτερα είχαν γίνει του συρμού". Σε μια έκδοση του 1891 πάνω στο φυτό του κακάο από την Walter Baker & Co αναφέρεται ότι "Με την ανακάλυψη της Αμερικής, οι αυτόχθονες του χαμηλότερου μέρους της ηπείρου που βρεχότανε από την θάλασσα της Καραϊβικής, βρέθηκαν να κατέχουν δυο πολύτιμα αγαθά, που όλοι αναγνώρισαν ότι άξιζαν να καλλιεργηθούν επισταμένα, συγκεκριμένα ο καπνός και το κακάο". Η σοκολάτα πρωτοπαρουσιάστηκε στις Ηνωμένες Πολιτείες το 1765 όταν ο John Hanan έφερε σπόρους κακάο από τις Δυτικές Ινδίες στο Ντόρτσεστερ της Μασαχουσέτης για να τους επεξεργαστεί με την βοήθεια του Δρος James Baker. Το πρώτο εργοστάσιο σοκολάτας στη χώρα ιδρύθηκε εκεί. Παρ' όλα αυτά, η σοκολάτα δεν είχε τύχει της αποδοχής των Αμερικανών εποίκων, μέχρι που ψαράδες από το Γκλόουτσεστερ της Μασαχουσέτης άρχισαν να αποδέχονται τους σπόρους του κακάο σαν μέθοδο πληρωμής για φορτία στην τροπική Αμερική. Εκεί που η σοκολάτα εθεωρείτο το ρόφημα για αιώνες κυρίως για τους άνδρες, άρχισε να αναγνωρίζεται σαν το κατάλληλο ρόφημα για παιδία τον 17ο αιώνα. Είχε πολυποίκιλα πρόσθετα.: γάλα, κρασί, μπύρα, γλυκαντικά, μυρωδικά. Η πόση της σοκολάτας εθεωρείτο κοινωνικό γεγονός.


Η βρώση της σοκολάτας καθιερώθηκε στα 1674 με την μορφή των ρόλλς και κέικ, που σερβιρίζονταν σε διάφορα εμπορικά σοκολάτας. Το 1747 ο Φρειδερίκος ο Μέγας εξέδωσε ένα διάταγμα που απαγόρευε την πώληση της σοκολάτας από πλανόδιους πωλητές. Στα 1795, ο Δρ Joseph Fry από το Μπρίστολ στην Αγγλία, χρησιμοποίησε μια ατμομηχανή για να αλέθει τους σπόρους του κακάο, επινόηση που οδήγησε στην Παρασκευή της σοκολάτας σε μεγάλη κλίμακα. Γύρω στα 1847, ο Fry & υιός πωλούσαν την "Chocolat Delicieux a Manger", η οποία πιστεύεται ότι είναι η πρώτη μπάρα σοκολάτας που παρασκευάστηκε.
Η Νεστλέ δηλώνει ότι από το 1800 μέχρι σήμερα, οι παρακάτω τέσσερις παράγοντες συνέτειναν στη ενηλικίωση της σοκολάτας σαν παγκόσμιο προϊόν διατροφής:

  • 1. Η Παρασκευή της σκόνης κακάο το 1828





  • 2. Η μείωση της φορολογίας





  • 3. Βελτίωση των μεταφορών από την φυτεία στο εργοστάσιο





  • 4. Η καθιέρωση της σοκολάτας σαν βρώσιμο αγαθό και βελτιώσεις στις μεθόδους παρασκευής. Ήδη στο 1810, η Βενεζουέλα κάλυπτε το μισό της παγκόσμιας κατανάλωσης σε κακάο, και το ένα τρίτο της παγκόσμιας παραγωγής καταναλώνονταν από τους Ισπανούς. Η επινόηση της πρέσας του κακάο από τον C.J.Van Houten, έναν Ολλανδό αρχιμάστορα της σοκολάτας, βοήθησε στην μείωση της τιμής της σοκολάτας και την διάδοση της στις μάζες. Σε έκδοση του 1923 για την βιομηχανία του κακάο και της σοκολάτας από τον Arthur W. Knapp εξηγεί την αύξηση της δημοτικότητας του κακάο στις παρακάτω καινοτομίες:





  • 1. Τη εισαγωγή του κακάο στο χώρο από τον Van Houten όπως το γνωρίζουμε.





  • 2. Την μείωση των φόρων σε χαμηλά επίπεδα που παρέμειναν σταθερά για σειρά ετών.





  • 3. Τις μεγάλες βελτιώσεις στα μέσα μεταφοράς





  • 4. Οι βελτιώσεις στον τρόπο παρασκευής της σοκολάτας




  • Ο Daniel Peter από το Vevey της Ελβετίας, πειραματίσθηκε για 8 χρόνια πριν επινοήσει τον τρόπο παρασκευής της σοκολάτας γάλακτος στα 1876. Προώθησε την ιδέα του σε μια Ελβετική φίρμα που σήμερα είναι η παγκόσμια παραγωγός σοκολάτας: η Νεστλέ. Το 1879 ο Rodolphe Lindt από την Βέρνη της Ελβετίας, παρασκεύασε σοκολάτα που έλιωνε στο στόμα. Εφεύρε την μέθοδο του "κοχυλιού", μια μέθοδο επεξεργασίας όπου θέρμανση και κύλιση της σοκολάτας. Μετά από 72 ώρες τέτοιας επεξεργασίας, η σοκολάτα περιείχε περισσότερο βούτυρο, οπότε το πρώτο "φοντάν" δημιουργήθηκε. Οι αδελφοί Cadbury παρουσίασαν την σοκολάτα τους το 1849 σε έκθεση στο Μπίρμιχαν της Αγγλίας. Το 1913 ο Ελβετός καραμελοποιός Jules Sechaud από το Μοντρέ επινόησε τις γεμιστές σοκολάτες. Την 1η Οκτωβρίου 1925, στην Νέα Υόρκη άρχισε να λειτουργεί το Χρηματιστήριο του κακάο, όπου αγοραστές και πωλητές μπορούσαν να κάνουν συναλλαγές. Η Βραζιλία και η Ακτή του Ελεφαντοστού προηγούνται στη παραγωγή κακάο. Οι ΗΠΑ προηγούνται στη εισαγωγή και παραγωγή προϊόντων κακάο, ενώ η Ελβετία εξακολουθεί να προηγείται στην κατά κεφαλή κατανάλωση σοκολάτας. Το 1980 μια ιστορία βιομηχανικής κατασκοπείας εμφανίζεται στον διεθνή τύπο, όταν ένας μαθητευόμενος στην εταιρεία Suchard-Tobler προσπάθησε χωρίς επιτυχία να πωλήσει συνταγές σοκολάτας στην Ρωσία, την Κίνα, την Σαουδική Αραβία και άλλες χώρες. Στη δεκαετία του 1990, η σοκολάτα έχει καταξιωθεί σαν ένα δημοφιλές προϊόν και σαν μια επιτυχημένη μεγάλη επιχείρηση. Η ετήσια κατανάλωση σπόρων κακάο κυμαίνεται περίπου στους 600,000 τόνους και η κατά κεφαλή κατανάλωση σοκολάτας είναι ανοδική. Η βιομηχανία της σοκολάτας στις ΗΠΑ είναι βιομηχανία δισεκατομμυρίων.


    Ο Norman Kolpas γράφει: "Είδαμε πώς η σοκολάτα εξελίχθηκε από ένα πρωτόγονο ρόφημα και τροφή στις αρχαίες φυλές της Λατινικής Αμερικής, κομμάτι της θρησκείας, του εμπορίου και της κοινωνικής τους ζωής, σε ένα ποτό που προτιμήθηκε από την ελίτ της Ευρωπαϊκής κοινωνίας και σταδιακά εξελίχθηκε σε ένα ασυναγώνιστο ρόφημα και αργότερα σε υπέροχη τροφή. Είδαμε επίσης την σύνθετη μεταμόρφωση του κακάο από συμπιεσμένους σπόρους του καρπού ενός εξωτικού δένδρου σε μια ευρεία ποικιλία βιομηχανοποιημένου κακάο και προϊόντων σοκολάτας. Πέρα από την αγροτική και εμπορική, όσο και γαστρονομική πλευρά της σοκολάτας, υπάρχει και η πλευρά που επηρεάζει την υγεία και ομορφιά, την έμπνευση στην λογοτεχνία και τις τέχνες".

    Με Λιγα "Επιστημονικά" Λογια...

    Με τον όρο Σοκολάτα περιγράφουμε μία σειρά από προϊόντα που έχουν ως βασικό συστατικό ή προέρχονται από το κακαόδεντρο. Είναι ένα από τα βασικά συστατικά στη ζαχαροπλαστική, σε γλυκά, παγωτά ή μπισκότα.


    Είδη σοκολάτας

    Υπάρχουν πολλά είδη σοκολάτας. Μερικά από τα δημοφιλέστερα στην Ελλάδα είναι:

        * Κουβερτούρα (bitter - πικρή)
        * Σοκολάτα υγείας(σκούρα)
        * Σοκολάτα γάλακτος
        * Αμυγδάλου
        * Λευκή









    Τα είδη σοκολάτας εξαρτώνται από την περιεκτικότητα σε:

        * Κακάο - στερεά
        * Βούτυρο κακάο
        * Ζάχαρη
        * Γάλα
        * Πρόσθετους ξηρούς καρπούς (αμύγδαλα, φουντούκια)
        * Πρόσθετα άλλα υλικά (σταφίδες, διογκωμένο ρύζι κλπ)

    και συνεπώς τα είδη σοκολάτας που κυκλοφορούν είναι πάρα πολλά.

    Chocolat...

    Chocolat...


    Σοκολάτα – Η τροφή των θεών

    Ποτέ μη τη γευτείς δίχως να τη μυρίσεις μου έλεγε ο μικρός ποιητής. Το να γεύεσαι σοκολάτα μοιάζει με ιεροτελεστία που πρέπει να καλύψει όλες σου τις αισθήσεις (όραση αρχικά, όσφρηση στη συνέχεια, αφή και ακοή και τέλος απολαυστική γεύση).
    Παλιότερα οι επιλογές που είχαμε όσο αφορά τη σοκολάτα ήταν απειροελάχιστες, σήμερα ακόμα και το μπακάλικο της γειτονιάς διαθέτει μεγάλη ποικιλία που μπορεί να καλύψει όλα τα γούστα. Σοκολάτα γάλακτος, Λευκή Σοκολάτα, Σοκολάτα Υγείας καθώς και διάφορα σκευάσματα - καθώς και παγωτά - με άπειρους συνδυασμούς και προσθήκες άλλων προϊόντων. Ακόμα και όσο αφορά το ρόφημα σοκολάτας, πλέον κυκλοφορεί σε πληθώρα γεύσεων και συνδυασμών.


    Το κακό είναι πως ο έρωτας κάποτε τελειώνει (κι ακόμα αναρωτιέμαι παρέα με τον Τομ Ρομπινς στον Τρυποκάρυδο του, πως κάνεις τον έρωτα να κρατήσει – θέμα που θα αναλύσουμε κάποια άλλη φορά). Το επόμενο κακό είναι να είσαι χωρισμένος και να κάνεις δίαιτα παράλληλα. Σε μια τέτοια κατάσταση δημιουργήθηκε η φιλοσοφική αναζήτηση με θέμα : «Αν η σοκολάτα είναι υποκατάστατο του έρωτα, ποιο είναι το υποκατάστατο της σοκολάτας;». Κάτι θα πρέπει να υπάρχει λογικά, μόνο που ακόμα δε μπόρεσα να το ανακαλύψω. Και μια και δε μπόρεσα να ανακαλύψω το υποκατάστατο αποφάσισα να εξερευνήσω τη σοκολάτα…
    Σοκολάτα λοιπόν και η εμμονή μου με τις επιστημονικές-λατινικές ονομασίες φυτών και ζώων με οδήγησε στο υπέροχο όνομα του κακαόδεντρου : Theobroma cacao.
    Ο νονός στη συγκεκριμένη βάφτιση ήταν ο γνωστός βοτανολόγος Linnaeus, το 1753. Δε γνωρίζω ποιοι ήταν καλεσμένοι στη συγκεκριμένη εκδήλωση, όμως πολύ θα ήθελα να ήταν παρούσα μια προηγούμενη έκδοση του προηγούμενου εαυτού μου ( δε ξέρω αν πιστεύω στη μετεμψύχωση ή όχι, όμως δε μπορεί κάποιες αμαρτίες προηγούμενης ζωής πληρώνω, αλλιώς δεν εξηγείτε). Theobroma cacao λοιπόν, που σημαίνει «Η τροφή των Θεών», πόσο εύστοχο όνομα του έδωσε ο κυρ Linnaeus (κι εγώ ελπίζω πως σκεφτήκατε τη λέξη βρώση πριν τη λέξη βρώμα).
    Οι Γλωσσολογικές μελέτες μεταφέρουν τη λέξη κακάο μεταξύ 400 π.Χ. και 100 μ.Χ αν και υπάρχουν ενδείξεις για τη χρήση της από τους Ολμέκους το 1000 π.Χ. Σοκολάτα ονομάζονται τα προϊόντα που παράγονται από τους καρπούς του κακαόδεντρου. Οι Maya ήταν από τους πρώτους λαούς που χρησιμοποίησαν το κακαόδεντρο. Ακολούθησαν οι Ολμέκοι και οι Αζτέκοι που γνώριζαν τις θεραπευτικές ιδιότητες της σοκολάτας. Δύσκολες εποχές και το κακάο ανήκε στους λίγους, δηλαδή στους αριστοκράτες και πολεμιστές που το χρησιμοποιούσαν ως οικονομικό μέσο ανταλλαγής (ξέρετε τώρα, πόσο έχει; δυο καρπούς κακάο κ.λ.π κ.λ.π.) αλλά και ως θυμίαμα σε θρησκευτικές τελετές. Οι Maya ήταν αυτοί που μετέφεραν ρίζες κακαόδεντρου από τα δάση της βροχής στις αυλές τους. Δημιουργούσαν ένα είδος πικάντικου αφρώδους ροφήματος σοκολάτας αναμειγνύοντας σπόρους κακάο με πιπεριές τσίλι, νερό και άλλα μπαχαρικά. Το ρόφημα αυτό είχε ιδιαίτερο κοινωνικό και θρησκευτικό χαρακτήρα στη ζωή τους.
    Πολλά χρόνια αργότερα, τον 16ο αιώνα οι Ισπανοί ανακαλύπτουν τη σοκολάτα. Δε τους πολυάρεσε η πικρή της γεύση όμως και αποφάσισαν να τελέσουν ένα μυστήριο για να ενώσουν τη σοκολάτα με τη ζάχαρη. Το πολύτιμο μυστικό αυτής της ένωσης κρατήθηκε μακριά από τα αδιάκριτα μάτια της υπόλοιπης Ευρώπης για έναν αιώνα περίπου. Το 1657 δημιουργείτε στο Λονδίνο πρώτος «οίκος» σοκολάτας και προωθεί το ρόφημα σοκολάτας στους Ευρωπαϊκούς κύκλους. Οι αριστοκράτες της εποχής κατανάλωναν τη σοκολάτα ως αφροδισιακό και ως αντίδοτο για την εξάντληση. Οι Ιταλοί πειραματίστηκαν με την προσθήκη κακάο σε διάφορα φαγητά (κάτι πήρε το αυτί μου για συκωταριές με κακάο- μπλιαχ!) και στην Ισπανία ακόμα και σήμερα σερβίρουν μια αλμυρή σάλτσα με το ονοματάκι “mole” (να θυμηθώ να ρωτήσω τη φίλη μου που έμενε Ισπανία αν έφαγε από δαύτο) που συνοδεύει πολλά φαγητά. Το 1674 κυκλοφορεί στην Αγγλία σοκολάτα σε στερεή μορφή με το όνομα «δάκτυλα σοκολάτας Ισπανικής Μόδας» (που λογικά και εδώ βάλαν το χεράκι τους οι Ισπανοί).
    Στην Ολλανδία ο Coenroad Johanes van Hooten εφηύρε μια μέθοδο με την οποία ήταν δυνατή η παραγωγή βουτύρου και σκόνης κακάο που οδήγησε στη σημερινή μορφή της σοκολάτας (μια μεγάλη υπόκλιση στον Ολλανδό Μάστορα! –με Μ κεφαλαίο-). Στην Ελβετία πάλι το 1875 ο Daniel Peter μια μέρα που δεν είχε τι να κάνει και καθόταν παρέα με τον κύριο Henri Nestle, δημιούργησε τη σοκολάτα γάλακτος χρησιμοποιώντας συμπυκνωμένο γάλα από τις αγελάδες του κυρίου Nestle.
    Πρέπει να αναφέρουμε κάπου εδώ ότι η λευκή σοκολάτα , δεν είναι είδος σοκολάτας γιατί δεν περιέχει ζωμό κακάο αλλά μόνο βούτυρο κακάο.
    Σοκολάτα, τροφή θεών και ανθρώπων πια, σοκολάτα με τη βελούδινη γεύση που πλημμυρίζει και τρελαίνει τον ουρανίσκο γεμίζοντας μας ηδονή. Σοκολάτα που τόσο άδικα έχει κατηγορηθεί για τη ζημιά που προκαλεί στην υγεία και στη ζυγαριά μας.
    Γλυκιά σοκολάτα… που τελικά μόνο καλό μπορεί να κάνεις αν σε γευόμαστε με μέτρο. Ας δούμε λοιπόν τι μπορεί να μας προσφέρει…


    Η επιστήμη έχει αποδείξει ότι απελευθερώνει τις χημικές ουσίες του εγκεφάλου που μας βοηθάνε να ηρεμήσουμε, μειώνει το στρες, τον πόνο και την κατάθλιψη.
    Σύμφωνα με βρετανική μελέτη που δημοσιεύτηκε στο έντυπο FASEB Journal, ένα συστατικό της σοκολάτας μπορεί να είναι πιο αποτελεσματικό από πολλά γνωστά φάρμακα κατά του βήχα. Φιλανδοί επιστήμονες υποστηρίζουν πως η κατανάλωση της κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης συντελεί στη δημιουργία ευτυχισμένων και ζωηρών μωρών (και ρωτάω εγώ τώρα, μήπως γιατί καταπραΰνει τα νεύρα της εγκυμονούσας;). Σύμφωνα με έρευνα που πραγματοποιήθηκε στο Σικάγο, η μαύρη σοκολάτα μπορεί να κατεβάσει την πίεση σε άτομα με υπέρταση. Σύμφωνα με έρευνα του Πανεπιστημίου του Χάρβαντ, η σοκολάτα μειώνει την πίεση, βοηθά την κυκλοφορία του αίματος και έχει ευεργετική επίδραση στον οργανισμό, όπως η ασπιρίνη. Στο περιοδικό Nature δημοσιεύτηκε πρόσφατα μελέτη για τη μαύρη σοκολάτα και τις ευεργετικές της ιδιότητες για την καρδιά καθώς είναι πλούσια σε αντιοξειδωτικές ουσίες που αποτρέπουν την απόφραξη των αρτηριών. Ομάδα ερευνητών από το Πανεπιστήμιο της Γλασκόβης αλλά και από το Εθνικό Ινστιτούτο Διατροφικής έρευνας της Ιταλίας τονίζει ότι το γάλα αναστέλλει τις ευεργετικές της ιδιότητες για την καρδιά, εξαιτίας της αντίδρασης που δημιουργεί με τις αντιοξειδωτικές ουσίες της σοκολάτας.
    Μήπως απενεχοποιήσαμε λιγάκι τη σοκολάτα; Μήπως τελικά μας κάνει περισσότερο καλό παρά κακό, αρκεί φυσικά να τη γευόμαστε με μέτρο; Μήπως δεν είναι ακριβώς εξάρτηση αλλά αναγκαίο διατροφικό στοιχείο; Δε ξέρω για σας, εγώ πάντως μια και εξακολουθώ να αναρωτιέμαι πως θα κάνω τον έρωτα να επανέλθει στην αρχική του μορφή προτιμώ να πάω μια βολτα μέχρι το περίπτερο για να αποκτήσω μια σοκολάτα υγείας έχοντας στο μυαλό μου τους στίχους από το υπέροχο ποίημα «Οσο μπορείς» του αγαπημένου μου Καβάφη. Όσο για τη δίαιτα… αυτό που έχω καταλάβει είναι πως δεν πρέπει να στερούμαστε τίποτα γιατί κάποια στιγμή ξεσπάει ο κακός εαυτός μας και καταναλώνουμε πολλαπλάσιες ποσότητες, το μόνο που πρέπει είναι να βάλουμε το μέτρο στη ζωή μας. Δε ξέρω αν έχω δίκιο ή άδικο, θα δείξει….

    Οι Γλωσσολογικές μελέτες μεταφέρουν τη λέξη κακάο μεταξύ 400 π.Χ. και 100 μ.Χ αν και υπάρχουν ενδείξεις για τη χρήση της από τους Ολμέκους το 1000 π.Χ. Σοκολάτα ονομάζονται τα προϊόντα που παράγονται από τους καρπούς του κακαόδεντρου. Οι Maya ήταν από τους πρώτους λαούς που χρησιμοποίησαν το κακαόδεντρο. Ακολούθησαν οι Ολμέκοι και οι Αζτέκοι που γνώριζαν τις θεραπευτικές ιδιότητες της σοκολάτας. Δύσκολες εποχές και το κακάο ανήκε στους λίγους, δηλαδή στους αριστοκράτες και πολεμιστές που το χρησιμοποιούσαν ως οικονομικό μέσο ανταλλαγής (ξέρετε τώρα, πόσο έχει; δυο καρπούς κακάο κ.λ.π κ.λ.π.) αλλά και ως θυμίαμα σε θρησκευτικές τελετές. Οι Maya ήταν αυτοί που μετέφεραν ρίζες κακαόδεντρου από τα δάση της βροχής στις αυλές τους. Δημιουργούσαν ένα είδος πικάντικου αφρώδους ροφήματος σοκολάτας αναμειγνύοντας σπόρους κακάο με πιπεριές τσίλι, νερό και άλλα μπαχαρικά. Το ρόφημα αυτό είχε ιδιαίτερο κοινωνικό και θρησκευτικό χαρακτήρα στη ζωή τους.

    Πολλά χρόνια αργότερα, τον 16ο αιώνα οι Ισπανοί ανακαλύπτουν τη σοκολάτα. Δε τους πολυάρεσε η πικρή της γεύση όμως και αποφάσισαν να τελέσουν ένα μυστήριο για να ενώσουν τη σοκολάτα με τη ζάχαρη. Το πολύτιμο μυστικό αυτής της ένωσης κρατήθηκε μακριά από τα αδιάκριτα μάτια της υπόλοιπης Ευρώπης για έναν αιώνα περίπου. Το 1657 δημιουργείτε στο Λονδίνο πρώτος «οίκος» σοκολάτας και προωθεί το ρόφημα σοκολάτας στους Ευρωπαϊκούς κύκλους. Οι αριστοκράτες της εποχής κατανάλωναν τη σοκολάτα ως αφροδισιακό και ως αντίδοτο για την εξάντληση. Οι Ιταλοί πειραματίστηκαν με την προσθήκη κακάο σε διάφορα φαγητά (κάτι πήρε το αυτί μου για συκωταριές με κακάο- μπλιαχ!) και στην Ισπανία ακόμα και σήμερα σερβίρουν μια αλμυρή σάλτσα με το ονοματάκι “mole” (να θυμηθώ να ρωτήσω τη φίλη μου που έμενε Ισπανία αν έφαγε από δαύτο) που συνοδεύει πολλά φαγητά. Το 1674 κυκλοφορεί στην Αγγλία σοκολάτα σε στερεή μορφή με το όνομα «δάκτυλα σοκολάτας Ισπανικής Μόδας» (που λογικά και εδώ βάλαν το χεράκι τους οι Ισπανοί).


    Στην Ολλανδία ο Coenroad Johanes van Hooten εφηύρε μια μέθοδο με την οποία ήταν δυνατή η παραγωγή βουτύρου και σκόνης κακάο που οδήγησε στη σημερινή μορφή της σοκολάτας (μια μεγάλη υπόκλιση στον Ολλανδό Μάστορα! –με Μ κεφαλαίο-). Στην Ελβετία πάλι το 1875 ο Daniel Peter μια μέρα που δεν είχε τι να κάνει και καθόταν παρέα με τον κύριο Henri Nestle, δημιούργησε τη σοκολάτα γάλακτος χρησιμοποιώντας συμπυκνωμένο γάλα από τις αγελάδες του κυρίου Nestle.

    Πρέπει να αναφέρουμε κάπου εδώ ότι η λευκή σοκολάτα , δεν είναι είδος σοκολάτας γιατί δεν περιέχει ζωμό κακάο αλλά μόνο βούτυρο κακάο.

    Σοκολάτα, τροφή θεών και ανθρώπων πια, σοκολάτα με τη βελούδινη γεύση που πλημμυρίζει και τρελαίνει τον ουρανίσκο γεμίζοντας μας ηδονή. Σοκολάτα που τόσο άδικα έχει κατηγορηθεί για τη ζημιά που προκαλεί στην υγεία και στη ζυγαριά μας.

    Γλυκιά σοκολάτα… που τελικά μόνο καλό μπορεί να κάνεις αν σε γευόμαστε με μέτρο. Ας δούμε λοιπόν τι μπορεί να μας προσφέρει…

    Η επιστήμη έχει αποδείξει ότι απελευθερώνει τις χημικές ουσίες του εγκεφάλου που μας βοηθάνε να ηρεμήσουμε, μειώνει το στρες, τον πόνο και την κατάθλιψη.

    Σύμφωνα με βρετανική μελέτη που δημοσιεύτηκε στο έντυπο FASEB Journal, ένα συστατικό της σοκολάτας μπορεί να είναι πιο αποτελεσματικό από πολλά γνωστά φάρμακα κατά του βήχα. Φιλανδοί επιστήμονες υποστηρίζουν πως η κατανάλωση της κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης συντελεί στη δημιουργία ευτυχισμένων και ζωηρών μωρών (και ρωτάω εγώ τώρα, μήπως γιατί καταπραΰνει τα νεύρα της εγκυμονούσας;). Σύμφωνα με έρευνα που πραγματοποιήθηκε στο Σικάγο, η μαύρη σοκολάτα μπορεί να κατεβάσει την πίεση σε άτομα με υπέρταση. Σύμφωνα με έρευνα του Πανεπιστημίου του Χάρβαντ, η σοκολάτα μειώνει την πίεση, βοηθά την κυκλοφορία του αίματος και έχει ευεργετική επίδραση στον οργανισμό, όπως η ασπιρίνη. Στο περιοδικό Nature δημοσιεύτηκε πρόσφατα μελέτη για τη μαύρη σοκολάτα και τις ευεργετικές της ιδιότητες για την καρδιά καθώς είναι πλούσια σε αντιοξειδωτικές ουσίες που αποτρέπουν την απόφραξη των αρτηριών. Ομάδα ερευνητών από το Πανεπιστήμιο της Γλασκόβης αλλά και από το Εθνικό Ινστιτούτο Διατροφικής έρευνας της Ιταλίας τονίζει ότι το γάλα αναστέλλει τις ευεργετικές της ιδιότητες για την καρδιά, εξαιτίας της αντίδρασης που δημιουργεί με τις αντιοξειδωτικές ουσίες της σοκολάτας.

    Μήπως απενεχοποιήσαμε λιγάκι τη σοκολάτα; Μήπως τελικά μας κάνει περισσότερο καλό παρά κακό, αρκεί φυσικά να τη γευόμαστε με μέτρο; Μήπως δεν είναι ακριβώς εξάρτηση αλλά αναγκαίο διατροφικό στοιχείο; Δε ξέρω για σας, εγώ πάντως μια και εξακολουθώ να αναρωτιέμαι πως θα κάνω τον έρωτα να επανέλθει στην αρχική του μορφή προτιμώ να πάω μια βολτα μέχρι το περίπτερο για να αποκτήσω μια σοκολάτα υγείας έχοντας στο μυαλό μου τους στίχους από το υπέροχο ποίημα «Οσο μπορείς» του αγαπημένου μου Καβάφη. Όσο για τη δίαιτα… αυτό που έχω καταλάβει είναι πως δεν πρέπει να στερούμαστε τίποτα γιατί κάποια στιγμή ξεσπάει ο κακός εαυτός μας και καταναλώνουμε πολλαπλάσιες ποσότητες, το μόνο που πρέπει είναι να βάλουμε το μέτρο στη ζωή μας. Δε ξέρω αν έχω δίκιο ή άδικο, θα δείξει….