Chocolat...
Σοκολάτα – Η τροφή των θεών
Ποτέ μη τη γευτείς δίχως να τη μυρίσεις μου έλεγε ο μικρός ποιητής. Το να γεύεσαι σοκολάτα μοιάζει με ιεροτελεστία που πρέπει να καλύψει όλες σου τις αισθήσεις (όραση αρχικά, όσφρηση στη συνέχεια, αφή και ακοή και τέλος απολαυστική γεύση).
Παλιότερα οι επιλογές που είχαμε όσο αφορά τη σοκολάτα ήταν απειροελάχιστες, σήμερα ακόμα και το μπακάλικο της γειτονιάς διαθέτει μεγάλη ποικιλία που μπορεί να καλύψει όλα τα γούστα. Σοκολάτα γάλακτος, Λευκή Σοκολάτα, Σοκολάτα Υγείας καθώς και διάφορα σκευάσματα - καθώς και παγωτά - με άπειρους συνδυασμούς και προσθήκες άλλων προϊόντων. Ακόμα και όσο αφορά το ρόφημα σοκολάτας, πλέον κυκλοφορεί σε πληθώρα γεύσεων και συνδυασμών.
Το κακό είναι πως ο έρωτας κάποτε τελειώνει (κι ακόμα αναρωτιέμαι παρέα με τον Τομ Ρομπινς στον Τρυποκάρυδο του, πως κάνεις τον έρωτα να κρατήσει – θέμα που θα αναλύσουμε κάποια άλλη φορά). Το επόμενο κακό είναι να είσαι χωρισμένος και να κάνεις δίαιτα παράλληλα. Σε μια τέτοια κατάσταση δημιουργήθηκε η φιλοσοφική αναζήτηση με θέμα : «Αν η σοκολάτα είναι υποκατάστατο του έρωτα, ποιο είναι το υποκατάστατο της σοκολάτας;». Κάτι θα πρέπει να υπάρχει λογικά, μόνο που ακόμα δε μπόρεσα να το ανακαλύψω. Και μια και δε μπόρεσα να ανακαλύψω το υποκατάστατο αποφάσισα να εξερευνήσω τη σοκολάτα…
Σοκολάτα λοιπόν και η εμμονή μου με τις επιστημονικές-λατινικές ονομασίες φυτών και ζώων με οδήγησε στο υπέροχο όνομα του κακαόδεντρου : Theobroma cacao.
Ο νονός στη συγκεκριμένη βάφτιση ήταν ο γνωστός βοτανολόγος Linnaeus, το 1753. Δε γνωρίζω ποιοι ήταν καλεσμένοι στη συγκεκριμένη εκδήλωση, όμως πολύ θα ήθελα να ήταν παρούσα μια προηγούμενη έκδοση του προηγούμενου εαυτού μου ( δε ξέρω αν πιστεύω στη μετεμψύχωση ή όχι, όμως δε μπορεί κάποιες αμαρτίες προηγούμενης ζωής πληρώνω, αλλιώς δεν εξηγείτε). Theobroma cacao λοιπόν, που σημαίνει «Η τροφή των Θεών», πόσο εύστοχο όνομα του έδωσε ο κυρ Linnaeus (κι εγώ ελπίζω πως σκεφτήκατε τη λέξη βρώση πριν τη λέξη βρώμα).
Οι Γλωσσολογικές μελέτες μεταφέρουν τη λέξη κακάο μεταξύ 400 π.Χ. και 100 μ.Χ αν και υπάρχουν ενδείξεις για τη χρήση της από τους Ολμέκους το 1000 π.Χ. Σοκολάτα ονομάζονται τα προϊόντα που παράγονται από τους καρπούς του κακαόδεντρου. Οι Maya ήταν από τους πρώτους λαούς που χρησιμοποίησαν το κακαόδεντρο. Ακολούθησαν οι Ολμέκοι και οι Αζτέκοι που γνώριζαν τις θεραπευτικές ιδιότητες της σοκολάτας. Δύσκολες εποχές και το κακάο ανήκε στους λίγους, δηλαδή στους αριστοκράτες και πολεμιστές που το χρησιμοποιούσαν ως οικονομικό μέσο ανταλλαγής (ξέρετε τώρα, πόσο έχει; δυο καρπούς κακάο κ.λ.π κ.λ.π.) αλλά και ως θυμίαμα σε θρησκευτικές τελετές. Οι Maya ήταν αυτοί που μετέφεραν ρίζες κακαόδεντρου από τα δάση της βροχής στις αυλές τους. Δημιουργούσαν ένα είδος πικάντικου αφρώδους ροφήματος σοκολάτας αναμειγνύοντας σπόρους κακάο με πιπεριές τσίλι, νερό και άλλα μπαχαρικά. Το ρόφημα αυτό είχε ιδιαίτερο κοινωνικό και θρησκευτικό χαρακτήρα στη ζωή τους.
Πολλά χρόνια αργότερα, τον 16ο αιώνα οι Ισπανοί ανακαλύπτουν τη σοκολάτα. Δε τους πολυάρεσε η πικρή της γεύση όμως και αποφάσισαν να τελέσουν ένα μυστήριο για να ενώσουν τη σοκολάτα με τη ζάχαρη. Το πολύτιμο μυστικό αυτής της ένωσης κρατήθηκε μακριά από τα αδιάκριτα μάτια της υπόλοιπης Ευρώπης για έναν αιώνα περίπου. Το 1657 δημιουργείτε στο Λονδίνο πρώτος «οίκος» σοκολάτας και προωθεί το ρόφημα σοκολάτας στους Ευρωπαϊκούς κύκλους. Οι αριστοκράτες της εποχής κατανάλωναν τη σοκολάτα ως αφροδισιακό και ως αντίδοτο για την εξάντληση. Οι Ιταλοί πειραματίστηκαν με την προσθήκη κακάο σε διάφορα φαγητά (κάτι πήρε το αυτί μου για συκωταριές με κακάο- μπλιαχ!) και στην Ισπανία ακόμα και σήμερα σερβίρουν μια αλμυρή σάλτσα με το ονοματάκι “mole” (να θυμηθώ να ρωτήσω τη φίλη μου που έμενε Ισπανία αν έφαγε από δαύτο) που συνοδεύει πολλά φαγητά. Το 1674 κυκλοφορεί στην Αγγλία σοκολάτα σε στερεή μορφή με το όνομα «δάκτυλα σοκολάτας Ισπανικής Μόδας» (που λογικά και εδώ βάλαν το χεράκι τους οι Ισπανοί).
Στην Ολλανδία ο Coenroad Johanes van Hooten εφηύρε μια μέθοδο με την οποία ήταν δυνατή η παραγωγή βουτύρου και σκόνης κακάο που οδήγησε στη σημερινή μορφή της σοκολάτας (μια μεγάλη υπόκλιση στον Ολλανδό Μάστορα! –με Μ κεφαλαίο-). Στην Ελβετία πάλι το 1875 ο Daniel Peter μια μέρα που δεν είχε τι να κάνει και καθόταν παρέα με τον κύριο Henri Nestle, δημιούργησε τη σοκολάτα γάλακτος χρησιμοποιώντας συμπυκνωμένο γάλα από τις αγελάδες του κυρίου Nestle.
Πρέπει να αναφέρουμε κάπου εδώ ότι η λευκή σοκολάτα , δεν είναι είδος σοκολάτας γιατί δεν περιέχει ζωμό κακάο αλλά μόνο βούτυρο κακάο.
Σοκολάτα, τροφή θεών και ανθρώπων πια, σοκολάτα με τη βελούδινη γεύση που πλημμυρίζει και τρελαίνει τον ουρανίσκο γεμίζοντας μας ηδονή. Σοκολάτα που τόσο άδικα έχει κατηγορηθεί για τη ζημιά που προκαλεί στην υγεία και στη ζυγαριά μας.
Γλυκιά σοκολάτα… που τελικά μόνο καλό μπορεί να κάνεις αν σε γευόμαστε με μέτρο. Ας δούμε λοιπόν τι μπορεί να μας προσφέρει…
Η επιστήμη έχει αποδείξει ότι απελευθερώνει τις χημικές ουσίες του εγκεφάλου που μας βοηθάνε να ηρεμήσουμε, μειώνει το στρες, τον πόνο και την κατάθλιψη.
Σύμφωνα με βρετανική μελέτη που δημοσιεύτηκε στο έντυπο FASEB Journal, ένα συστατικό της σοκολάτας μπορεί να είναι πιο αποτελεσματικό από πολλά γνωστά φάρμακα κατά του βήχα. Φιλανδοί επιστήμονες υποστηρίζουν πως η κατανάλωση της κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης συντελεί στη δημιουργία ευτυχισμένων και ζωηρών μωρών (και ρωτάω εγώ τώρα, μήπως γιατί καταπραΰνει τα νεύρα της εγκυμονούσας;). Σύμφωνα με έρευνα που πραγματοποιήθηκε στο Σικάγο, η μαύρη σοκολάτα μπορεί να κατεβάσει την πίεση σε άτομα με υπέρταση. Σύμφωνα με έρευνα του Πανεπιστημίου του Χάρβαντ, η σοκολάτα μειώνει την πίεση, βοηθά την κυκλοφορία του αίματος και έχει ευεργετική επίδραση στον οργανισμό, όπως η ασπιρίνη. Στο περιοδικό Nature δημοσιεύτηκε πρόσφατα μελέτη για τη μαύρη σοκολάτα και τις ευεργετικές της ιδιότητες για την καρδιά καθώς είναι πλούσια σε αντιοξειδωτικές ουσίες που αποτρέπουν την απόφραξη των αρτηριών. Ομάδα ερευνητών από το Πανεπιστήμιο της Γλασκόβης αλλά και από το Εθνικό Ινστιτούτο Διατροφικής έρευνας της Ιταλίας τονίζει ότι το γάλα αναστέλλει τις ευεργετικές της ιδιότητες για την καρδιά, εξαιτίας της αντίδρασης που δημιουργεί με τις αντιοξειδωτικές ουσίες της σοκολάτας.
Μήπως απενεχοποιήσαμε λιγάκι τη σοκολάτα; Μήπως τελικά μας κάνει περισσότερο καλό παρά κακό, αρκεί φυσικά να τη γευόμαστε με μέτρο; Μήπως δεν είναι ακριβώς εξάρτηση αλλά αναγκαίο διατροφικό στοιχείο; Δε ξέρω για σας, εγώ πάντως μια και εξακολουθώ να αναρωτιέμαι πως θα κάνω τον έρωτα να επανέλθει στην αρχική του μορφή προτιμώ να πάω μια βολτα μέχρι το περίπτερο για να αποκτήσω μια σοκολάτα υγείας έχοντας στο μυαλό μου τους στίχους από το υπέροχο ποίημα «Οσο μπορείς» του αγαπημένου μου Καβάφη. Όσο για τη δίαιτα… αυτό που έχω καταλάβει είναι πως δεν πρέπει να στερούμαστε τίποτα γιατί κάποια στιγμή ξεσπάει ο κακός εαυτός μας και καταναλώνουμε πολλαπλάσιες ποσότητες, το μόνο που πρέπει είναι να βάλουμε το μέτρο στη ζωή μας. Δε ξέρω αν έχω δίκιο ή άδικο, θα δείξει….
Οι Γλωσσολογικές μελέτες μεταφέρουν τη λέξη κακάο μεταξύ 400 π.Χ. και 100 μ.Χ αν και υπάρχουν ενδείξεις για τη χρήση της από τους Ολμέκους το 1000 π.Χ. Σοκολάτα ονομάζονται τα προϊόντα που παράγονται από τους καρπούς του κακαόδεντρου. Οι Maya ήταν από τους πρώτους λαούς που χρησιμοποίησαν το κακαόδεντρο. Ακολούθησαν οι Ολμέκοι και οι Αζτέκοι που γνώριζαν τις θεραπευτικές ιδιότητες της σοκολάτας. Δύσκολες εποχές και το κακάο ανήκε στους λίγους, δηλαδή στους αριστοκράτες και πολεμιστές που το χρησιμοποιούσαν ως οικονομικό μέσο ανταλλαγής (ξέρετε τώρα, πόσο έχει; δυο καρπούς κακάο κ.λ.π κ.λ.π.) αλλά και ως θυμίαμα σε θρησκευτικές τελετές. Οι Maya ήταν αυτοί που μετέφεραν ρίζες κακαόδεντρου από τα δάση της βροχής στις αυλές τους. Δημιουργούσαν ένα είδος πικάντικου αφρώδους ροφήματος σοκολάτας αναμειγνύοντας σπόρους κακάο με πιπεριές τσίλι, νερό και άλλα μπαχαρικά. Το ρόφημα αυτό είχε ιδιαίτερο κοινωνικό και θρησκευτικό χαρακτήρα στη ζωή τους.
Πολλά χρόνια αργότερα, τον 16ο αιώνα οι Ισπανοί ανακαλύπτουν τη σοκολάτα. Δε τους πολυάρεσε η πικρή της γεύση όμως και αποφάσισαν να τελέσουν ένα μυστήριο για να ενώσουν τη σοκολάτα με τη ζάχαρη. Το πολύτιμο μυστικό αυτής της ένωσης κρατήθηκε μακριά από τα αδιάκριτα μάτια της υπόλοιπης Ευρώπης για έναν αιώνα περίπου. Το 1657 δημιουργείτε στο Λονδίνο πρώτος «οίκος» σοκολάτας και προωθεί το ρόφημα σοκολάτας στους Ευρωπαϊκούς κύκλους. Οι αριστοκράτες της εποχής κατανάλωναν τη σοκολάτα ως αφροδισιακό και ως αντίδοτο για την εξάντληση. Οι Ιταλοί πειραματίστηκαν με την προσθήκη κακάο σε διάφορα φαγητά (κάτι πήρε το αυτί μου για συκωταριές με κακάο- μπλιαχ!) και στην Ισπανία ακόμα και σήμερα σερβίρουν μια αλμυρή σάλτσα με το ονοματάκι “mole” (να θυμηθώ να ρωτήσω τη φίλη μου που έμενε Ισπανία αν έφαγε από δαύτο) που συνοδεύει πολλά φαγητά. Το 1674 κυκλοφορεί στην Αγγλία σοκολάτα σε στερεή μορφή με το όνομα «δάκτυλα σοκολάτας Ισπανικής Μόδας» (που λογικά και εδώ βάλαν το χεράκι τους οι Ισπανοί).
Στην Ολλανδία ο Coenroad Johanes van Hooten εφηύρε μια μέθοδο με την οποία ήταν δυνατή η παραγωγή βουτύρου και σκόνης κακάο που οδήγησε στη σημερινή μορφή της σοκολάτας (μια μεγάλη υπόκλιση στον Ολλανδό Μάστορα! –με Μ κεφαλαίο-). Στην Ελβετία πάλι το 1875 ο Daniel Peter μια μέρα που δεν είχε τι να κάνει και καθόταν παρέα με τον κύριο Henri Nestle, δημιούργησε τη σοκολάτα γάλακτος χρησιμοποιώντας συμπυκνωμένο γάλα από τις αγελάδες του κυρίου Nestle.
Πρέπει να αναφέρουμε κάπου εδώ ότι η λευκή σοκολάτα , δεν είναι είδος σοκολάτας γιατί δεν περιέχει ζωμό κακάο αλλά μόνο βούτυρο κακάο.
Σοκολάτα, τροφή θεών και ανθρώπων πια, σοκολάτα με τη βελούδινη γεύση που πλημμυρίζει και τρελαίνει τον ουρανίσκο γεμίζοντας μας ηδονή. Σοκολάτα που τόσο άδικα έχει κατηγορηθεί για τη ζημιά που προκαλεί στην υγεία και στη ζυγαριά μας.
Γλυκιά σοκολάτα… που τελικά μόνο καλό μπορεί να κάνεις αν σε γευόμαστε με μέτρο. Ας δούμε λοιπόν τι μπορεί να μας προσφέρει…
Η επιστήμη έχει αποδείξει ότι απελευθερώνει τις χημικές ουσίες του εγκεφάλου που μας βοηθάνε να ηρεμήσουμε, μειώνει το στρες, τον πόνο και την κατάθλιψη.
Σύμφωνα με βρετανική μελέτη που δημοσιεύτηκε στο έντυπο FASEB Journal, ένα συστατικό της σοκολάτας μπορεί να είναι πιο αποτελεσματικό από πολλά γνωστά φάρμακα κατά του βήχα. Φιλανδοί επιστήμονες υποστηρίζουν πως η κατανάλωση της κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης συντελεί στη δημιουργία ευτυχισμένων και ζωηρών μωρών (και ρωτάω εγώ τώρα, μήπως γιατί καταπραΰνει τα νεύρα της εγκυμονούσας;). Σύμφωνα με έρευνα που πραγματοποιήθηκε στο Σικάγο, η μαύρη σοκολάτα μπορεί να κατεβάσει την πίεση σε άτομα με υπέρταση. Σύμφωνα με έρευνα του Πανεπιστημίου του Χάρβαντ, η σοκολάτα μειώνει την πίεση, βοηθά την κυκλοφορία του αίματος και έχει ευεργετική επίδραση στον οργανισμό, όπως η ασπιρίνη. Στο περιοδικό Nature δημοσιεύτηκε πρόσφατα μελέτη για τη μαύρη σοκολάτα και τις ευεργετικές της ιδιότητες για την καρδιά καθώς είναι πλούσια σε αντιοξειδωτικές ουσίες που αποτρέπουν την απόφραξη των αρτηριών. Ομάδα ερευνητών από το Πανεπιστήμιο της Γλασκόβης αλλά και από το Εθνικό Ινστιτούτο Διατροφικής έρευνας της Ιταλίας τονίζει ότι το γάλα αναστέλλει τις ευεργετικές της ιδιότητες για την καρδιά, εξαιτίας της αντίδρασης που δημιουργεί με τις αντιοξειδωτικές ουσίες της σοκολάτας.
Μήπως απενεχοποιήσαμε λιγάκι τη σοκολάτα; Μήπως τελικά μας κάνει περισσότερο καλό παρά κακό, αρκεί φυσικά να τη γευόμαστε με μέτρο; Μήπως δεν είναι ακριβώς εξάρτηση αλλά αναγκαίο διατροφικό στοιχείο; Δε ξέρω για σας, εγώ πάντως μια και εξακολουθώ να αναρωτιέμαι πως θα κάνω τον έρωτα να επανέλθει στην αρχική του μορφή προτιμώ να πάω μια βολτα μέχρι το περίπτερο για να αποκτήσω μια σοκολάτα υγείας έχοντας στο μυαλό μου τους στίχους από το υπέροχο ποίημα «Οσο μπορείς» του αγαπημένου μου Καβάφη. Όσο για τη δίαιτα… αυτό που έχω καταλάβει είναι πως δεν πρέπει να στερούμαστε τίποτα γιατί κάποια στιγμή ξεσπάει ο κακός εαυτός μας και καταναλώνουμε πολλαπλάσιες ποσότητες, το μόνο που πρέπει είναι να βάλουμε το μέτρο στη ζωή μας. Δε ξέρω αν έχω δίκιο ή άδικο, θα δείξει….
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου